بررسی انواع نقوش کاشی کاری در مسجدجامع کبیرقزوین

هنر کاشی سازی و کاشی کاری که بیش از همه در تزیین معماری سرزمین ایران، و به طور خاص در
بناهای مذهبی به کار گرفته شده، همانندسفالگری دارای ویژگی های خاصی است. این هنر و صنعت
ازگذشته بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشی ساز در مقام شیی ترکیبی متجلی گردیده،
بدین ترتیب که هنرمند کاشیکار یا موزاییک ساز با کاربرد و ترکیب رنگ های گوناگون ویا در کنار هم
قرار دادن قطعات ریزی از سنگ های رنگین و بر طبق نقشه ای از قبل طراحی گردیده، به اشکالی
متفاوت و موزون از تزیینات بنا دست یافته است. مسجدجامع کبیرقزوین یکی از بزرگترین مساجد ایران
است که به سبک چهار ایوانی ساخته شده و آثار معماری چند دوره در آن مشاهده می گردد در این
مسجد طرح های گوناگونی از کاشی کاری با رنگ های متنوع کار شده است که مسجد زیبایی و شکوه
خاصی می بخشد که پس از گذشت سال های طولانی این شکوه وعظمت به قوت خود باقی مانده است.
در این بنا پنج نوع کاشیکاری اعم از معرق، مقرنس، معقلی، هفت رنگ و گره سازی به کار رفته است که
بیان کننده دانش استادکاران آن دوره در رنگ و گره سازی به کار رفته است که بیان کننده دانش
استادکاران آن دوره در شناخت طرح و رنگ می باشد در پژوهش که باروش توصیفی تحلیلی انجام شده -
به بررسی دقیق طرح هاو نمونه های کاشی کاری در مسجد جامع کبیرقزوین پرداخته می شود.