نقش گردش و گردشگری در تربیت کودکان
مهمترین فعالیت در راستای ارتقا سطح کیفی زندگی بشر تلاش در جهت تربیت نسل های بعدی است.دنیای بعد از ما متعلق به کودکان ماست و آنانند که باید با دنیای خود در تعامل باشند.ریشه تعامل کودکان در تربیت امروز آنان است.بی تردید دنیای عاری از هنجارهای انسانی ،اجتماعی و زیست محیطی مرهون انسان هایی که در کودکی به خوبی پرورش یافته اند.امروزه با رشد تکنولوژی و ارتقا دانش های انسانی مسیر دستیابی به تربیت صحیح کودکان تسهیل پیدا کرده است و این وظیفه والدین است که برای رسیدن به بهترین چارچوب تربیتی سعی در کسب مهارت های لازم داشته باشند.آنچه مورد نظر است نقش انکار ناپذیر تعامل محیطی در راستای تربیت صحیح کودکان است و در این بین "گردش و گردشگری" به عنوان یک بستر مناسب شرایط را برای رشد ویژگی های مثبت شخصیتی کودکان فراهم می نماید.گردش چه در غالب سفرهای خانوادگی و چه در غالب اردوهای تفریحی و آموزشی سالهاست که در سبد مصرفی خانواده و بخش های آموزشی است اما آنچه مورد توجه است لزوم بازنگری نقش کودکان در گردش و گردشگری و همچنین استفاده از این فرصت طلایی در راستای تربیت بهتر اوست.این مقاله سعی در بررسی نقش گردش و استفاده از فرصت های آموزشی آن در تربیت بهینه کودکان دارد.
