تحقیق کهکشانها

کهکشانها
دنیاى بزرگ ما از تعداد بى شمارى اَبر خوشه تشکیل شده که میلیاردها کهکشان را در خود
جاى داده است. کهکشان ها مجموعه هاى بسیار بزرگى هستند که از ستارگان، گاز و غبار
تشکیل شده اند. میلیاردها سال پیش توده هاى عظیم ماده عالم اولیه بر اثر گرانش بسیار
بالاى خود در هم رمبیدند و کهکشان ها را به وجود آوردند. در درون کهکشان ها میلیون ها
ستاره وجود دارد که اندازه تعدادى از آنها ده ها بار بزرگ تر از خورشید است. بیشتر
کهکشان ها در خوشه هاى همبسته با گرانش متشکل از سه تا سه هزار کهکشان مجتمع
شده اند. پیشتر گمان بر این بود که فضاى میان کهکشان ها خلاء کامل است اما امروزه
دانشمندان با توجه به مشاهدات جدید رصدى به این نتیجه رسیده اند که این فضاى میا ن
کهکشانى اصلاً خالى نیست و اجرام بسیارى در فضاى میان کهکشان ها وجود دارد .
بزرگ ترین کهکشان ها داراى یک تریلیون و کوچکترین کهکشان ها داراى 10 میلیون ستاره
هستند. فضاى خالى بین ستارگان را گازهاى میان ستاره اى پر کرده اند که از هیدروژن
تشکیل شده اند. ستارگان جدید در میان همین گازهاى میان ستاره اى متولد مى شوند .
به علت وسعت بیکران دنیا و گستردگى هستى براى سنجش فواصل کهکشان ها و اجرام
استفاده مى شود. (Parsec) دوردست آسمانى به جاى کیلومتر از واحدى به نام پارسک
26 سال نورى و معادل 206 هزار واحد نجومى است. واحد نجومى / هر پارسک برابر 3
٢
مقدار فاصله زمین تا خورشید و برابر صد و پنجاه میلیون کیلومتر است. هر ثانیه (AU)
نورى سرعت نور در یک ثانیه است که نزدیک به 300 هزار کیلومتر در ثانیه است. یک
سال نورى نیز معادل مسافتى است که نور در یک سال طى مى کند.
کهکشان ها از لحاظ شکل ظاهرى به سه دسته تقسیم مى شوند :
کهکشان هاى مارپیچى: در تمامى کهکشان هاى مارپیچى گاز و غبار در درون قرص مرکزى
است. در این گونه از کهکشان ها ستارگان در بازوهاى مارپیچى تشکیل مى شوند. کهکشان
است Sb تقسیم مى شوند. کهکشان ما از نوع Sc وSb ، Sa هاى مارپیچى خود به سه رده
که بازوهاى مارپیچى بازى دارد و فراوانى گاز در آن به اندازه مناسب است. ابرهاى ماژلانى
بزرگ و کوچک که در حدود 50 هزار پارسک از کهکشان ما فاصله دارند

تحقیق ستارگان

ستارگان مقدمه ستارگان اجرامی هستند آسمانی که دارای منبع انرژی بوده (به سه صورت انرژی گرانشی ،حرارتی و هسته ای) و این انرژی را با تابش خود بصورت امواج الکترومغناطیسی خرج می کند (از امواج رادیویی تا اشعه گامابطور کلی ستارگان دارای مراحل مختلف جنینی ، کودکی و جوانی و پیری هستند. پس ازاکتشاف برابری جرم و انرژی توسط انیشتین ، دانشمندان تشخیص دادند، که کلیه ستارگانباید تغییر و تحول یابند. هر ستاره هنگامی که نور (انرژی) پخش می کند........، مقداری ازماده خویش را مصرف می کند. ستارگان همیشگی نیستند، روزی به دنیا آمده اند و روزیهم از دنیا خواهند رفت. ستارگان گوی های بزرگی از گاز بسیار گرم هستند که بواسطه نورشان می درخشند.در سطح دمای آنها هزاران درجه است و در داخل دمایشان بسیار بیشتر است. در این دماهاماده نمی تواند به صورتهای جامد یا مایع وجود داشته باشد. گازهایی که ستارگان را تشکیلمی دهند بسیار غلیظتر از گازهایی هستند که معمولا بر سطح زمین وجود دارند. چگالی فوق العاده زیاد آنها در نتیجه فشارهای عظیمی است که در درون آنها وجود دارد. ستارگان درفضا حرکت می کنند، اما حرکت آنها به آسانی مشهود نیست. در یک سال هیچ تغییری را در وضعیت نسبی آنها نمی توان ردیابی کرد، حتی در هزار سال نیز حرکت قابل ملاحظه ایدر آنها مشهود نمی افتد .نقش و الگوی آنها در حال حاضر کم و بیش دقیقا همان است که در هزار سال پیش بود.این ثبات ظاهری در نتیجه فاصله عظیمی است که میان ما و آنها وجود دارد. با این فواصلچندین هزار سال طول خواهد کشید تا تغییر قابل ملاحظه ای در نقش ستارگان پدید آید.این ثبات ظاهری مکان ستارگان موجب شده است که نام متداول (ثوابت) به آنها اطلاقشود. اختر فیزیکدانان بر این باورند که در بعضی کهکشانها ، از جمله کهکشان راه شیری ،ستارگان نوزاد بسیاری در حال تولد هستند، افزون بر آن که پژوهشگران اظهار می دارندتکامل ، تخریب و محصول نهایی یک ستاره ، به جرم آن بستگی دارد. در واقع سرنوشت نهایی ستاره که تا چه مرحله ای از پیشرفت خواهد رسید با جرم ستاره ارتباط مستقیم دارد .نحوه تشکیل ستاره

تحقیق کهکشان چیست؟

کهکشان چیست؟
کهکشان به مجمو عۀ ستارگان، گاز و غبار گفته می شود که با نیروی جاذبه کنار هم
نگاه داشته شده ان د. کوچکترین کهکشانها دار ای عر ضی برابر با چند صد سال نو ری،
شامل حدو د 100000 میلیارد ستاره هستند. بزرگترین کهکشانها تا 3 میلی ون سال
نوری عرض دارند و شامل بیش از 1000 میلیارد ستاره هستند. اشکال کهکشانها بر
اساس شیوه ای طبقه بندی می شود که طبق ش یوه طبقه بندی ستاره شناس
1986 )، شکل یافته است. در مورد تکامل کهکشانها - آمریکایی، اد وین هاب ل( 1953
اطلاعات قطعی ک می در دست اس ت. تنها مطلب مورد اط مینان ای ن است که
کهکشانها میلیاردها سال پیش به شکل توده ای از ابره ای گا زی و غبا ری بوجود
آمدند.
تعداد کهکشانه ای جهان 100 میلیارد برآورد شده است. این کهکشان ها در فواصلی
بسیار دور از یکدیگر قرار گرفته ان د. حتی کهکشانهایی که در گروهی یا خوشه ه ای
نسبتاً نز دیک به هم قرار دارند خلاء و سیعی در اطرافشان دارند. مثلاً ابر ماژلا نی
بزرگ نیز مانند کهکشان راه شیری یک ی از کهکشانه ای گروه محل ی اس ت. ای ن
کهکشان که نزدیکترین کهکشان به ما است؛ 170000 سال نوری از ما فاصله دارد.
٢
نامگذاری اجرام اعماق فضا
برخی اجرام غیر ستاره ای از جمله کهکشانها و سحابی ها با عناوین رایجی نامیده می
شوند، و لی بر خی تنها با ی ک شماره مشخص م ی شون د. در سال 1774 شارل
1730 ) فهرستی شامل 45 جرم آسما نی منتشر کرد و طی ی ک دهه - مسیه( 1817
بعد از آن به این اعداد افزو د. نام هر یک از اجرام این فهرست متشکل از حرف
ام(حرف اول م سیه) و یک عدد به دنبال این حرف اس ت. نام ب سیاری دیگر از اجرام
آسمانی متشکل از ا ن.جی.سی و یک عدد اس ت. این طرز نامگذا ری در فهرس تی که
1852 )، منتشر شد، - توسط ستاره شناسان دانمارکی، جان لودویک امیل دریر ( 1926
معرفی شده است. این فهرست، "فهرست عمومی نوین" نامگذاری شده است.
کهکشان های نامنظم