طراحی یک واحد امنیتی جهت کاهش نفوذپذیری گره های ناشناس و کنترل ازدحام در شبکه های حسگر بی سیم

پیشرفت های اخیر در زمینه الکترونیک و مخابرات بی سیم، توانایی طراحی و ساخت حسگرهایی با توان مصرفی پایین و استفاده از سیگنالهای رادیوئی جهت تبادل اطلاعات، کاربردهای گوناگونی را فراهم کرده است. طراحی چنین شبکه هایی مشکلات خاصی را به همراه دارد. یکی از این مشکلات، احتمال وقوع ازدحام به دلیل بالا بودن نرخ ارسال اطلاعات بوده و نیز به دلیل استفاده از سیگنالهای رادیوئی، نفوذگران قادرند در صورت شکستن موانع امنیتی خود را بعنوان عضوی از شبکه جا زده و امکان دستیابی به اطلاعات حیاتی و دیگر فهالیتهای مخرب توسط گره های نفوذگر فراهم می شود. بر همین اساس در این مقاله روشی برای حل مشکل ازدحام و افزایش امنیت در شبکه های حسگر بی سیم با طراحی یک واحد امنیتی برای سرخوشه ارائه شده است. واحد امنیت با بکارگیری شیف رجیسترهای بازخور (LFSR) ، کلیدی را برای هر گره در نظر می گیرد، تا هر گره داده خود را با آن کلید رمز کرده و به گره بعدی ارسال کند. با این روش ضریب امنیت برای شبکه هایی با فعالیت ویژه و وظایف حساس افزایش خواهد یافت و نیز برای حل مشکل ازدحام از روش گام به گام بجای روش انتها به انتها جهت تضمین قابلیت اعتماد برای رسیدن بسته استفاده می شود. در این روش محدودیت های موجود در شبکه های حسگر مانند محدودیت انرژی و حجم کم بافر گره ها، در نظر گرفته شده است. نتایج ارزیابی که با شبیه ساز NS2 انجام شده، نشان می دهد که با استفاده از این روش تاخیر رسیدن بسته ها کاهش می یابد و نیز انرژی کمتری از گره ها مصرف شده و طول عمر شبکه افزایش می یابد.پیشرفت های اخیر در زمینه الکترونیک و مخابرات بی سیم، توانایی طراحی و ساخت حسگرهایی با توان مصرفی پایین و استفاده از سیگنالهای رادیوئی جهت تبادل اطلاعات، کاربردهای گوناگونی را فراهم کرده است. طراحی چنین شبکه هایی مشکلات خاصی را به همراه دارد. یکی از این مشکلات، احتمال وقوع ازدحام به دلیل بالا بودن نرخ ارسال اطلاعات بوده و نیز به دلیل استفاده از سیگنالهای رادیوئی، نفوذگران قادرند در صورت شکستن موانع امنیتی خود را بعنوان عضوی از شبکه جا زده و امکان دستیابی به اطلاعات حیاتی و دیگر فهالیتهای مخرب توسط گره های نفوذگر فراهم می شود. بر همین اساس در این مقاله روشی برای حل مشکل ازدحام و افزایش امنیت در شبکه های حسگر بی سیم با طراحی یک واحد امنیتی برای سرخوشه ارائه شده است. واحد امنیت با بکارگیری شیف رجیسترهای بازخور (LFSR) ، کلیدی را برای هر گره در نظر می گیرد، تا هر گره داده خود را با آن کلید رمز کرده و به گره بعدی ارسال کند. با این روش ضریب امنیت برای شبکه هایی با فعالیت ویژه و وظایف حساس افزایش خواهد یافت و نیز برای حل مشکل ازدحام از روش گام به گام بجای روش انتها به انتها جهت تضمین قابلیت اعتماد برای رسیدن بسته استفاده می شود. در این روش محدودیت های موجود در شبکه های حسگر مانند محدودیت انرژی و حجم کم بافر گره ها، در نظر گرفته شده است. نتایج ارزیابی که با شبیه ساز NS2 انجام شده، نشان می دهد که با استفاده از این روش تاخیر رسیدن بسته ها کاهش می یابد و نیز انرژی کمتری از گره ها مصرف شده و طول عمر شبکه افزایش می یابد.