جزوه روانشناسی علم النفس

عنوان جزوه: روانشناسی علم النفس

قالب بندی: pdf

فهرست:

فصل اول تعریف نفس
شخصیت
مکتب
عقل
فصل دوم ابوسیف ال اسحاق کندی
فصل سوم ابونصر محمد ابن فارابی
فصل چهارم ابن سینا
فصل پنجم ابوحامد غزالی
فصل ششم ابن رشد
فصل هفتم حکیم صدرالمتالهین شیرازی
فصل هشتم خواجه نصیر الدین طوسی
فصل نهم شیخ شهاب سهروردی
فصل دهم نظریات جدید راجع به رابطه نفس و بدن
فصل یازدهم چگونگی کسب معرفت در روان شناسی جدید

تحقیق عقل" خود بنیاد" و عقل" خدا بنیاد"

عقل" خود بنیاد" و عقل" خدا بنیاد"تغییر تاریخى مفهوم عقل قرآنى در فلسفه، عرفان و علم زبان و ادبیات، جریانی سیل و در معرض تغییر و تحول دائمی است. کلمات و کنایات به مرور زمان رنگ می بازند و مردم هر عصر و نسلی به تناسب اشتغالات و فرهنگ زمانه،محتوای تازه ای در ظرف زبان وارد کرده و روح تازه ای به آن می بخشند.کلیات زبان و ادبیات و جان و جوهر آن البته ثابت و جاوید می ماند، اما اجزاء و عناصرتشکیل دهنده زبان بعضاً دستخوش تحول می گردد. می بینیم که نسل امروز آثار حافظ وسعدی و مولوی و فردوسی را می خواند، ولی فهم فرزندان ما از مراد آن فرزانگان درموارد بسیاری با فهم معاصرین آنان متفاوت می باشد. این تفاوت چیزی جز تغییر محتوائی برخی کلمات در ظرف زبان و زمان نمی باشد.از جمله این موارد، واژة "عقل" است که از کلمات عربی و مفاهیم قرآنیِ وارد شده درزبان فارسی به شمار می رود.بیشتر مردم معنای "عقل" و معادل فارسی آنرا "خرد" و فرزانگی می دانند و از آن مفهوم درک و دانش دریافت می کنند،در حالیکه چنین ترجمه و برگردانی در انتقال معنای "عقل"، ناقص است و نمی تواندمحتوای مورد نظر را از زبان اصلی خود منتقل نماید.اشکال از استنباط ایرانیان امروز از واژة "عقل" و مغایرت آن با( معنای اصلی آن در قرآن یا) زبان عربی نیست، از همان قرون نخستین، با گسترش اسلام و آمیخته شدن زبان وفرهنگ اعراب با ملت هائی که به آئین جدید می گرویدند، رنگ پذیری کلمات آغازگردید.در روزگاری که آثار فیلسوفان یونان به فضای فرهنگی مسلمانان وارد می شد، متفکرین ایرانی همچون ابن سیناها، رازی ها، فارابی ها و متفکرین اندلسی همچون ابن رشدها و ابن عربی ها عقل و فلسفه را از یک جنس تصور کردند و عقل نظری یا عقل فلسفی معادلی باعقل قرآنی تلقی گردید.معتزله نیز با تکیه بر چنین برداشتی از عقل، در برابر اشاعره که عمدتاً بر "نقل"، یعنیاخبار و احادیث اعتماد می کردند، همان مفهوم "خرد ورزی" و اندیشه گرائی را که ایرانیان از واژه "عقل" استنباط کرده بودند، توسعه و تسری دادند.