تحقیق شاهنامه فردوسی

اثر جاویدان حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی بزرگترین شاعر دوره سامانی و غزنوی، حکیم ابوالقاسم فردوسی اس ت.فردوسی در طبران طوس به سال 329 هجری بدنیا آم د. پدرش ازدهقانان طوس بود و در آن ولایت مکنتی داش ت. از احوال او در عهدکودکی و جوانی اطلاع درستی نداریم؛ اینقدر معلوم است که در جوانی ازبرکت درآمد املاک پدر بکسی محتاج نبوده است؛ اما اندک اندک آناموال را از دست داده و به تهیدستی افتاده است.فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت به خواندنداستان ه م علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات راجع به گذشتهایران علاقه می ورزی د. همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را بفکرنظم شاهنامه انداخت.چنانکه از گفته خود او در شاهنامه بر می آید، مدتها در جستجوی این30 و 35 سال ، کتاب بو د. مدتی را که بر سر این کار رن ج برد بتفاوت 25ذکر میکنن د. آنچه محقق است این است که وی برای نظم کتاب نه از روی ترتیبی که اکنون در توالی داستانها است کار کرده و نه اینکه بدون وقفه مشغول نظم و تصنیف آن بوده است.به هر حال فردوسی نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خویش راوقف شاهنامه کرد و بر سر اینکار جوانی خود را به پیری رسانی د. به امیداتمام شاهنامه تمام ثروت و مکنت خود را اندک اندک از دست دا د. دراوایل شروع این کار، هم خود او ثروت و مکنت کافی داشت و هم بعضی از٣رجال و بزرگان خراسان وسایل آسایش خاطر او را فراهم می کردن د. اما دراواخر کار که ظاهراً قسمت عمده شاهنامه را به اتمام رسانده بود در دورانپیری گرفتار فقر و تنگدستی گردید، و در دوران قحطی و گرسنگی خراسانکه در حدود سال 402 هجری قمری روی داد، از ثروت و دارائی عاریبود.باید دانست بر خلاف آنچه مشهور است، فردوسی شاه نامه را صرفاً بخاطرعلاقه خویش و حتی سالها قبل از آنکه سلطان محمود به سلطنت برسد،آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دستداد، در صدد برآمد که آنرا بنام پادشاهی بزرگ کند و بگمان اینکه سلطان غزنین چنانکه باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را بنام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت. اما سلطان محمود که به مدایح و اشعار ستایشآمیز شاعران بیش از تاریخ و داستانهای پهلوانی علاقه داشت، قدر سخن شاعر را ندانست و او را چنانکه شایسته اش بود تشویق نکرد.