امروزه حفظ منابع آب ، یعنی حیاتی ترین ماده ای که بشر به آن نیاز دارد بطور فزاینده ای مورد توجه مجامع مختلف بین المللی قرار گرفته است . رشد روزافزون جمعیت و در نتیجه بهره برداری بیش از حد از منابع محدود آب از یک طرف و آلوده شدن آنها بسبب فعالیتهای گوناگون زیستی ، کشاورزی و صنعتی بشر از طرف دیگر همگی دست به دست همدیگر داده و زنگ خطر بحران آب را در سالهای آینده به صدا در آورده است.
بنابراین حفظ کیفیت فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی منابع آب سرلوحه فعالیت بسیاری از سازمانهایی است که به نحوی با این منابع سرو کار دارند.
این مهم از دو جنبه کلی قابل توجه است:
١ -افزایش کیفیت آبی که باید به مصارف گوناگون برسد که تحت تاثیر سه عامل عمده بوده است
-افزایش آلاینده ها در منبع طبیعی آب.
-آزمایشهای کیفی آب و فاضلاب با دقت بالا.
-افزایش سطح استاندارد آب آشامیدنی.
تحولاتی که در چند سال اخیر موجب پیشرفت تکنولوژی تصفیه آب و افزایش کیفیت آب
آشامیدنی شده است بشرح ذیل می باشد:
- حذف مرحله کلر زنی در ابتدای تصفیه خانه استفاده از کلر فقط در آخرین مرحله تصفیه
برای بهره برداری از کلر باقی مانده در شبکه.
- استفاده از ازون و پرتودهی فرابنفش در مراحل مختلف تصفیه.
- استفاده بیشتر از سیستم ازن ، بویژه استفاده از اکسیژن برای تغذیه دستگاه و بهره گیری