شنا، مهارت یا ورزش شناور ماندن و حرکت، درون آب است. شنا کردن به معنی حرکت انسان، حیوانات بدون هر گونه کمک خارجی درون آب میباشد. آموختن شنا، علاوه بر تقویت جسم، در مواقع اضطراری و افتادن ناگهانی درون آب، زندگی انسان را نجات خواهد داد. بسیاری از حیوانات، هنگام تولد و به طور غریزی، قادر به شنا کردن هستند؛ اما انسان باید شنا کردن را یاد بگیرد. یادگیرندگان شنا، تمرینهای خود را اغلب در استخرهای کم عمق و کناره دریاها شروع میکنند. آنها ابتدا شناور ماندن روی آب و سپس حرکتهای پا را میآموزند و در پایان حرکتهای دست را نیز یاد خواهند گرفت. برای شنا کردن آسان و روان، شناگران در مفاصل اصلیشان، به انعطافپذیری مطلوبی نیاز دارند. شناگران تازه کار باید چگونگی حرکتهای هماهنگ دست با نفس کشیدن را تمرین کنند. شناگران، معمولاً یک یا چند شنا میآموزند. نخبگان تاریخ شنا اولین شناگر مردی که شنای ۱۰۰ متر کرال سینه را زیر یک دقیقه شنا کرد، جانی ویسمولر آمریکایی بود. وی این مسافت را در۵۸ ثانیه و۶ دهم ثانیه در سال۱۹۲۲ شنا کرد. اولین زنی که این مسافت را زیر یک دقیقه شنا کرد داون فریزر است. او در سال ۱۹۶۲، ۱۰۰ متر کرال سینه را در ۵۹ ثانیه و ۹ دهم ثانیه پیمود. موفقترین قهرمان مرد المپیک تمامی ادوار شنا (مایکل فلپس) آمریکایی است. این شناگر در المپیک ۲۰۰۸ پکن صاحب ۸ مدال طلا شد. در میان زنان (کریستین اتو) با کسب ۶ مدال طلا در المپیک ۱۹۸۸ سئول، ۴ مدال طلا در رشتههای انفرادی و ۲ مدال طلا در مسابقات تیمی، پرافتخارترین زن شناگر میباشد. مشخصات استخر استخر، محل خصوصی است برای شنا، شیرجه، و واترپولو که در اندازههای مختلف ساخته میشود. ولی، استخرهایی که در آنها مسابقات رسمی را برگزار میکنند باید دارای مشخصاتی معین باشد. این مشخصات از طرف فدراسیون بینالمللی شنای آماتور، که آن را فینا (FINA) میخوانند به شرح زیر تعیین شدهاست: طول: ۵۰ متر ؛ عرض: حداقل ۲۱ متر عمق: حداقل ۸۰/ ۱ متر شمار خطوط : ۸ خط (عرض هر خط ۵/ ۲ متر) در استخرهایی که رکوردگیری میکنند، دمای آب باید ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتی گراد باشد. تجهیزات لباس شنا لباس مخصوص شنا یک شلوار کوتاه و چسبیده به بدن است که باید وزن آن بسیار کم باشد و آب را در خود نگاه ندارد. طبق مقررات بینالمللی، شلوار شنا هنگام مسابقات بینالمللی و رکوردگیری، باید از پارچهای به رنگ تیره و به صورت یک تکه باشد. در حال حاضر لباس شناگران را از پوست کوسهها درست میکنند که کل بدن را میپوشاند. کلاه شنا عینک شنا آموزش شنا برای اینکه هنگام تدریس شنا موقعیت خوبی داشته باشید، ضروری است به مراحل سنی توجه داشته باشیم. مربی باید تلاش نماید در صورت امکان کلاس را به وضع ایده آل در آورد. برای رسیدن به این اهداف باید به تعداد شاگردان کلاس شنا توجه کرد. بر طبق اصول ایمنی نباید تعداد افراد کلاس از ۱۵- ۱۰ نفر بیشتر باشد. با در نظر گرفتن این ویژگی است که مربی میتواند با یکایک شاگردان کار و تمرین نماید و اشتباهات فردی را اصلاح و ترمیم نماید. قبل از آموزش انواع چهار گانه شنا (کرال سینه، کرال پشت، قورباغه، پروانه) مقدماتی به شرح زیر نیاز است: غوطه وری کار آموز شناگر باید بیاموزد که خود را مطمئن و متناسب در آب متعادل کرده و با اراده خود را به زیر آب کشیده و جهات مختلف را تشخیص دهد. او باید زمانی که در آب غوطهور است چشمهایش را باز نگهدارد. در ابتدا کار آموز به محض اینکه سرش را از آب بیرون آورد چشمهایش را تند تند دست میکشد این عمل نشان دهنده ترس زیاداست. با صبر و حوصله و تحمل زیاد میتوان این ترس را از کار آموز گرفت. در نتیجه کارآموز باید یاد بگیرد که چشمهای خود را در مدت طولاتی تری در آب باز نگاهدارد و یا بهتر خود را در آب به حالت غوطه وری در آورد. بدین ترتیب کار آموز شناگر تجربههای لازم را برای پیشرفت در مراحل بعدی پیدا خواهد کرد. نکته: در هنگام فرو رفتن ساده در آب سر باید به تدریج زیر آب فرو رود. صورت باید روی آب قرار گیرد و عمل بازدم (نفس را خالی کردن) در زیر آب صورت گیرد. پرش در آب برای کسب اطمینان بیشتر، پرش در آب نقش مهمی را ایفاء مینماید به خصوص اگر این پرش با غوطه وری همراه باشد. پرش در آب اگر با غوطه وری همراه باشد، جسارت کارآموز شناگر را زیاد میکند و به او اعتماد به نفس خواهد داد. کارآموز شناگر روی لبهٔ استخر مینشیند و داخل آب میپرد. بعد با حالت زانو جمع به داخل آب میپرد باید به کار آموز شناگر آموزش داد که پس از یک پرش در آب چگونه میتواند بدن خود را به حالت غوطه وری در آب در آورد.
فهرست
بخش اول: کمربند شانه ای مفاصل لیگامنت کیسه های زلالی عضلات عضلاتی که برروی مفصل شانه و استخوان بازو اثر می گذارد حرکتهای ساده دست از مفصل شانه و عضلات درگیر در آن
بخش دو م: شناحرکت دست در شنا
بخش سوم : آسیب های شانه شکل آنا تومیکی آسیب التهاب تاندون – شانه شناگران عوامل ایجاد کننده آسیب تمرین کار سنگین (اضافه کار )کا هش فشار عروق برخورد – عامل بافت نرم برخورد-عامل استخوانی(LAXITY) افزایش در سستی عضلات عدم تعادل در قدرت وضعیت برخورد در کشش دست شناگران(حرکت پارویی)
بخش چهارم:ارزیابی بالینی از التهاب تاندون تست برخوردضعف عضلانی سستی عمومی بدن
بخش پنجم : پیشگیری از التهاب تاندون:تعادل بخشیدن به قدرت عضلات انعطافپذیری تکنیک های مناسب پرهیز از کار سنگین
بخش ششم : درمان التهاب تاندون:طبقه بندی التهاب تاندون درمان آسیب التهاب تاندون عضله های چرخش دهنده بازوبرنامه توان بخشی منابع
مقدمه همانطور که می دانیم حرکت اساس زندگی را تشکیل می دهد اما همین حرکت ممکن است باعث ایجاد آسیب بشود بهرحال عوامل کلی که آسیب در ورزش ها را وجود می آورد شامل عوامل شخصی ( سن ، تجربه ، سطح آمادگی ،بعضی از بیماری ها و 000 )و وسایل و تجهیزات (زمین و لباسو 000 ) و اختصاصات ورزشی ( وضعیت خطرآفرین در هر ورزش ) می باشد
و.. با تخفیف
تاریخچه شواهدباستان شناسی می دهند نشان می دهند که قدمت شنا کردن به 2500 سال قبل ازمیلاد در تمدن مصر و بعد از آن تمدن های آشور یا یونان و روم باستان یاز می گردد . آنچه ازگذشته آموزش شنا می دانیم بر اساس یافته هایی است که از(حروف) تصویری هیر و گلیف مصریانبه دست آورده ایم . یونانی باستان و رومی ها شنا را جز برنامه های مهم آموزش نظامی خود قرارداده بودند و مانند الفبا یکی از موارد درسی در آموزش مردان بوده است . شنا در شرق به قرن اولقبل از میلاد باز می گردد . ژاپن جایی است . شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می گردد .ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد در قرن هفدهم به دستوررسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می شد مسابقات سازمان یافته شنا درقرن 19 میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکب گرفت از قرار معلوم مردم ساحل نشیناقیانوس آرام به کودکان هنگامی که به راه می افتادند یا حتی پیش تر شنا می آموختند .نشانه های از مسابقات گاه و بی گاه در میان مردم یونان باستان وجود دارد همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرینی در برنامه ورزشی خود گنجانده بود . رومی ها اولیناستخر شنا را بنا کردند و گفته می شود که در قرن اول پیش از میلاد اولین استخر آب گرم راساخت .برخی عدم تمایل اروپائیان به نشا را در قرون وسطی ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماریهای مسری می دانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در سواحل بریتانیا کبیر در٢اواخر قرن 17 میلادی از شنا در آب به عنوان وسیله ای برای درمان استفاده می شود . البته تا پیشاز قرن نوزده هم شنا به عنوان تفریح دو ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد .زمانی که نخستین سازمان شنا در سال 1837 تاسیس شده در پایتخت بریتانیا یعنی لندن 6 استخرسرپوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند . در سال 1846 اولین مسابقه شنا درمسافت 440 یارد در استرالیا برپا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجراء درآمد . باشگاه شنایلندن در سال 1869 تاسیس که بعد ها به انجمن شنای غیر حرفه metropolition ( (متروپولیسای بریتانیا بود . فدراسیون های ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال 1882 تا 1889 شکلگرفتند .تاریخچه شنا در ایران