فهرست مندرجات1 سوارکاری چیست؟2 تاریخچه 3 برقراری ارتباط با اسب 4 شاخه های مختلف سوارکاری 4.1 مسابقات اسب دوانی o4.2 سایر مسابقات سوارکاری o5 سوارکاری در ایران امروز 6 جستارهای وابسته 7 منابع 2
سوارکاری سوارکاری از ورزش هایی است که در چند دههٔ اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته است، با این وجود سابقه ای طولانی داشته است و می توان آن را از کهن ترین ورزش ها به شمار آورد. این ورزش امروزه نه تنها به عنوان یک رقابت سالم و مفید، بلکه به عنوان سرگرمی و به منظور گذراندن اوقات فراقت مورد توجه قرار گرفته است، و با این که نسبت به بسیاری از ورزش ها پرهزینه به نظر می رسد،هر ساله تعداد بیشتری طرفدار به سوی خود جلب می کند.سوارکاری چیست؟سوارکاری ورزش، هنر و روش هایی است که به سوار شدن و هدایت کردن اسب مربوط می شود.ویژگی این ورزش این است که انسان و مرکب (معمولاً اسب) را متحد می سازد، بنابرین موفقیتاسب و سوارکار به ارتباط و اعتماد و احترامی که آن دو برای یک دیگر قائل اند، بستگی دارد.تاریخچه سوارکاری ورزشی بسیار قدیمی است که از دیرباز به منظور جنگیدن یا پیام رسانی به افراد آموزشداده می شد.3سر یک اسب در یکی از مینیاتورهای ایرانی مربوط به یکی از دستنوشته های مثنوی مولوی از سال891 ق./ 1486 م، با تزئینات سوارکاری.تاریخ رام کردن اسب هنوز به درستی شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قدیمی ترین آثار برجای مانده از پیشینیان در رابطه با رام کردن اسب ها، معتقدند که اولین اسب های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد برمی گردند. قبل از آن اسب به منظور تهیهٔ غذا شکار می شده است. البته باستان شناسان در بعضی نقاط از اروپای شرقی دهنه هایی پیدا کرده اند که به شش هزار سال قبل ازمیلاد برمی گردند. این نشان می دهد که انسان از آن زمان سعی داشته است که اسب را رام کند و ازآن بهره ببرد، ولی به دلیل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قدیمی ترین آثار در اروپای شرقی،شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده اند.