ارتقاء کیفیت فضاهای شهری با طراحی دیواره نگاری نمونه موردی: طراحی دیوار زیرگذرهای شهر زنجان

امروزه عدم توجه به طراحی دیواره نگاری شهری باعث از بین رفتن حضورپذیری در شهر و ایجاد دید بصری نامناسب در شهرها شده است. توجه به طراحی دیوارنگاری ضمن پوشاندن برهنگی های یک شهر می تواند نشاط و ساده زیستی را به پیکره های انسانی شهرها تزریق نمایند و با توجه به فقر رنگ در شهر و وجود دیوارهای سیمانی نازیبا توجه به دیوارنگاری از اهمیت بالایی برخوردار می شود. در شهر زنجان با توجه به شرایط اقلیمی موجود و وجود دیوارهای سیمانی و بی روح در تقاطع ها و زیر پل ها )گذرگاه های اصلی شهر( مشکلاتی از قبیل فقر رنگ در شهر و نبود ساختار بصری با هویت برای تامین آرامش روحی و روانی شهروندان و وجود فضاهای نازیبا وبد منظر در معابر اصلی شهر باعث از بین رفتن حضور پذیری در شهر و ایجاد دید بصری نامناسب شده است لذا این پژوهش با هدف شناسایی دیوارهای مناسب برای انجام این کار و و شناخت معیارها و اصول طراحی و اجرای تکنیک کاشی شکسته جدید و انطباق آن با شهر زنجان است.

تحلیل و بررسی روند تلفات انرژی در شبکه تحت مدیریت برق منطقه ای زنجان

یکی از پارامترهای مهم در مطالعات اقتصادی شبکه قدرت انتقال انرژی، مقدار تلفات انرژی می باشد. در محاسبه مقدار تلفات انرژی عوامل بسیاری موثر بوده که به همین دلیل تعیین مقدار دقیق آن در شبکه های الکتریکی با دقت خوبی میسر نمی باشد. در عمل برای محاسبه تلفات انرژی در یک شبکه مشخص، روش هایی از قبیل مدلسازی (استفاده از ضریب تلفات بر حسب ضریب بار )، محاسباتی (محاسبات با در نظر گرفتن تلفات اجزاء شبکه ) و اندازه گیری (استفاده از کنتور و محاسبه تلفات به روش تفاضل انرژی ) بکار برده می شود. هدف این تحلیل مطالعه روش های اندازه گیری و مدلسازی بر روی شبکه برق منطقه ای زنجان در جهت بررسی علت کاهش درصد تلفات انرژی سال 1394 نسبت به سال 1393 بوده که به تشریح در بخش های بعدی به آنها اشاره شده و نتیجه گیری لازم بعمل آمده
است.

الحاق شهری سکونتگاههای روستایی پیرامون شهرزنجان

عنوان مقاله: الحاق شهری سکونتگاههای روستایی پیرامون شهر زنجان

قالب بندی: word

تعداد صفحات: 19

قسمتی از متن:

ادغام یا الحاق شهری، بنا بر تعریف، هنگامی پدیدار می گردد که مرزهای یک حوزه شهری معین به عرصه های پیرامونی گسترش می یابد و اجزای فضایی پیرامونی را به خود ملحق می سازد (کِیوز، 2005). این پدیده را می توان رایجترین پدیده در رشد و گسترش کانونهای شهری به شمار آورد؛ به سخن دیگر، اغلب شهرها، اعم از کوچک و بزرگ و حتی کلانشهرهای سرتاسر جهان، رشد و گسترش فعلی خود را مدیون همین پدیده بوده اند (از جمله نگاه کنید به: واسمر، 2002؛ اسکابورسکیس، 2006؛ فارل، 2008؛ هیکیلا، 2007). در ایران، شهرهای تهران، اصفهان، مشهد، شیراز، تبریز، یزد و بسیاری شهرهای کوچک و بزرگ کشور از طریق همین روند، یعنی الحاق اراضی و سکونتگاههای روستایی پیرامونی، جایگاه امروزین خود را فراچنگ آورده اند.

از آنجا که ادغام یا الحاق عرصه های پیرامونی شهرها، بویژه حوزه های کلانشهری، در پی الزامات زمانی و نحوه و روند تصمیم سازیهای مراجع رسمی و یا نهادهای متوّلی مدیریت شهری در قالب محدودة شهری یا کلانشهری رخ می دهد، در اینجا آن را به منظور تشخیص از سایر پدیده های مرتبط با رشد کانونهای شهری، گسترش رسمی شهر می نامیم. بنابراین، آنچه از این طریق و نیز به عنوان رشد بی رویه شهر مطرح می شود، پدیده ای است متفاوت از رشد طبیعی این گونه کانونها. البته، این پدیده و پدیده های وابسته به آن، بویژه پدیده های خورندگی،[1] خزش[2] (سعیدی و شفیعی ثابت،1390) و ادغام یا الحاق[3] شهری (سعیدی و حسینی حاصل، 1390)، کمتر به درستی تبیین و تعریف می شوند و چه بسا گاهی به نادرست و به جای یکدیگر بکار می روند.[4]

اگر در عمل سرچشمه همة مسائل محیطی و کالبدی- فضایی شهرها و کلانشهرها به درستی در این دو پدیده قابل ردیابی نباشند، لااقل بسیاری از معضلات شهری از این دست، به پس- زمینه های بنیادین و روندهای مرتبط با آنها باز می گردد؛ از آن جمله اند: نابودی اراضی حاصلخیز و منابع تجدیدناشدنی، تهدید و کاهش انسجام اجتماعی، جدایی گزینی فضایی، نابرابری و شکاف فزاینده طبقاتی، بزهکاری شهری و قانونگریزی، بیکاری پنهان و آشکار، حذف فضاهای باز، افزایش مصرف سوخت و انرژی، وابستگی روزافزون به خودرو، دسترسی نابرابر به امکانات و تسهیلات آموزشی و بهداشتی- درمانی، آلودگی روزافزون و تخریب محیطی. با این وجود، هستند کسانی که بی توجه به این همه، توسعه عمومی سرزمین را مرهون گسترش روند شهرگرایی و افزایش نرخ شهری شدن عرصه های زیستی به شمار می آورند (ضمنا هیکیلا، 2007؛ سعیدی، 1387، ب).

بدینسان، به طور کلی می توان گفت، رشد شهرها معمولا از فرایندی دوگانه­ تبعیت می کند: گسترش برونی (افقی) و رشد درونی (فشرده). روند رشد برونی یا افقی که اثرگذاری تعیین کننده ای بر سکونتگاههای روستایی و چشم اندازهای پیرامونی دارد، بویژه اگر سریع و بی­برنامه باشد، زمینه ساز شکل گیری پدیده­های نامطلوب مورد اشاره می گردد که تغییر نامناسب کاربری اراضی کشاورزی، بخصوص اراضی حاصلخیز، از مهمترین نتایج ناشی از این روند است (سعیدی و سلطانی، 1390).

تحقیق شهر زنجان

مرکز استانو شهرستان زنجان در شمال‌غرب ایران و از بزرگترین شهرهای شمال غرب ایران است؛ و براساس آمارنامه‌های منتشر شده دارای ۴۱۶۸۵۱ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۹ خورشیدی، نوزدهمین شهر کشور از لحاظ جمعیت محسوب می‌شود. مساحت شهر زنجان نیز قریب ۸۱کیلومترمربع است

نام زنجان عربی‌شده واژه زنگان است. مردم منطقه هنوز هم تلفظ زنگان را به کار می‌برند. شهر زنجان در دره زنجان‌چای (از شاخه‌های قزل‌اوزن قرار گرفته و سر راه شوسه و راه‌آهن تهران به تبریز می‌باشد. صنایع دستی از قبیل ورشوسازی و نقره‌سازی و ملیله کاری و چاروق‌دوزی و چاقوسازی و فرش‌بافی (فرش زنجان) آن مشهور است.

زنجان از شمال به شهرستان طارم و خلخال و میانه و از مشرق به سلطانیه و طارم و از جنوب به خدابنده وایجرود و از غرب به شهرستان ماه‌نشان محدود است و از سطح دریا ۱۶۶۳ متر ارتفاع دارد.

از جمله شرایطی که فلسفه وجودی شهر زنجان را در منطقه تبیین و توجیه می‌نماید، وجود راه ارتباطی فلات مرکزی ایران به منطقه آذربایجان در منطقه، حاکم بودن شرایط مناسب اوضاع توپوگرافی، وجود اراضی مسطح با شیب ۲٪ در منطقه کوهستانی و بالاخره لزوم مرکز مبادلاتی تولیدات کشاورزی و ارائه خدمات متقابل به روستاهای حوزه نفوذ به ویژه ایالات پنجگانه مستقر در منطقه بوده‌است می‌رساند که این پدیده در شکل گیری شهر و محله بندی آن عامل تعیین کننده می‌باشد.

مرسوم‌ترین سوغاتی زنجان چاقو و چاروق (نوعی کفش زنانه ایران باستان) و فرش زنجان (با طرحی معروف به ریز ماهی) و ملیله‌کاری است. صنایع دستی زنجان عبارتند از:

• چاروق دوزی
• ملیله کاری شامل سینی، سرویس بشقاب کاسه و وسایل مصرفی، وسایل زینتی و تابلوهای بی بدیل زینتی