تحقیق روان درمانی

روان درمانی اصل اساسی در روان درمانی،آن رابطه عاطفی و انسانی است که بیمار و متخصص بایکدیگر برقرار می کننددر این جریان،بیمار تجارب و رفتارهای جدیدی فرا می گیرد که او را در برطرف کردن مشکلات و سازگاری با محیطش کمک می کندروان درمانی نه جلسه پند و اندرز است و نه به منظور درد دل کردن بیمار با روانکاوروان درمانی فرآیندی است که در آن بیمار عواطف،احساسات ورفتارهای ناصحیح را ازدست بدهد و بجای آن رفتار صحیح تر،مناسب تر ومفیدتر را می آموزداهداف روان درمانی عبارتند از*تغییر الگوهای آسیب زای رفتاری*بهبود احساس ارزشمندی*حل و فصل تعارضها معیارهای روان درمانی معیارهای روان درمانی،تا اندازه ای به روشهای مختلف درمانی بستگی داردمعیارهای مشترک در روشهای روان درمانی های مختلف شخصی که مشکلی دارد،برای گرفتن کمک به متخصص مراجعه می کند و به او پول می- دهد تا او را در حل مشکلش یاری دهد 1- ییمار برای حل مشکلی،بدلیل اینکه خود از حلٌ آن عاجز است،نزد متخصص می رود 2بر خلاف معیارهای اجتماعی،روان درمانی به بیمار اجازه داده می شود تا درباره هرموضوعی،حتی اگر از نظر اجتماعی و اخلاقی بشدت ممنوع باشد،صحبت کند- عدم سوءاستفاده از مطالبی که روانشناس درباره بیمار بدست می آورد 3٢و به همین ترتیب روانشناس نباید از اتکایی که بیمار به او پیدا کرده است به نفع خوداستفاده کندترتیب جلسات روان درمانی مدت وتعداد جلسات ساعت خواهد بود ساعت است واگر فقط هفته ای یک جلسه باشد مدت آن دو معمولاٌمدت جلسه یک - الف

تحقیق روان شناسی اجتماعی

روان شناسی اجتماعی را می توان مطالعه علمی روابط متقابل فرد و گروه یا تاثیر وتاثر فرد باگروه یا اجتماع تعریف کرد،بنابراین روان شناسی اجتماعی با روان شناسی عمومی که فعالیتهای فرد را فی نفسه مطالعه می کند متمایز می گردد و از سوی دیگر با جامعه شناسی که اساسا به مطالعه گروه ها،قالب ها،نهادها و سازمان ها و زندگی اجتماعی می پردازد تفاوتدارد.روان شناسان اهمیت بیش از پیش گروه را در سرنوشت فرد تصدیق می کنند و اکتشافات نژادشناسان به ویژه نشان داده است تا چه حد محیط فرهنگی و اجتماعی که شخصیت در ان رشدمی یابد در تشکل شخصیت مؤثر است.فروید نیز معتقد است که نتنها با توجه به گروه است که می توان فعالیت های فرد را دریافت ،بنابر این روانشناسی فردی از همان قدم اول روانشناسی اجتماعی نیز هست . بنابراین می توان گفت که روان شناسلن اجتماعی به اجتماعی ترین پدیده ها می پردازند و متخصصان روان شناسی عمومی به پدیده هائی توجه دارد کهکمتر از پدیده های دیگر اجتماعی هستند.معهذا می توان گفت که جامعه شناسی به ویژه به رفتار گروه توجه دارد و روان شناسیاجتماعی به رفتار فرد در وضعیت گروهی علاقه نشان می دهد. .لینتون چنین می گوید(تاکنون) فرد را به روان شناسی و جامعه را به جامعه شناسی و فرهنگرا به مردم شناسی فرهنگی اختصاص داده اند، اما رفته رفته متوجه شدند که تداخل فرد وجامعه و فرهنگ و تاثیر و تاثر متقابل انها بقدری دائم و مستمر است که مطالعه یکی بدون درنظر گرفتن دو رشته مشابه دیگر ما را به بن بست می کشاند.خلاصه اینکه فرد و جامعه یک زوج متضاد دیالیک تیکی و در عین حال متحد و هماهنگاست . متقابل و متضاد ند زیرا که جامعه آزادی بی حدو حصر فرد را محدود میکند، متحدو هماهنگ اند زیرا فرد و جمع لازم و ملزوم یکدیگر بوده و جمع بدون فرد و فرد بدون جمع فاقد معنا و مفهوم است .جمع در برابر تمایلات سرکش فردی و در مقابل خواسته های غریزی٢آن مثل سدی که آزادی های نا متناهی او را محدود می سازد . روح جمعی درست نقطه مقابل روح فردی قرار دارد . هر فردی در سیر حیات خود این کنش متقابل را احساس میکند