مطالعه برهمکنش پروتئینهای آلفا و بتاکازئین با پپتید مهارکننده (ACE ) توسط طیفسنجی و الگوسازی مولکولی

مطالعه پیوند شدن مولکول و یونهای کوچک بر ماکرومولکولها به مقدار درک طبیعت انتقال و توزیع اینگونهها در سیستمهای زیستی به این دلیل حائز اهمیت است که این قبیل برهمکنشها نقش کلیدی در فرآیندهای انتقال و سنجش ایفا میکنند.
پروتئین ها برای انجام اعمال خودنیاز دارند تا به مولکولی نظیر آنزیم ها یا گیرنده های هورمونها یا به مولکولهای کوچک متصل شوند لیگاندها از نظر
میزان پیچیدگی بایکدیگر تفاوت دارند. برخی از لیگاندها یا پایدارکننده پروتئین ها هستند و برخی دیگر پروتئین ها را ناپایدار می کنند. بعضی سبب
فعال کردن آنزیم ها برخی باعث غیر فعال کردن آنزیم ها می شوند .
در این پژوهش بر هم کنش پپتید مهارکننده (ACE) . و پروتئین های آلفا و بتا کازئین با استفاده از روش های مختلف طیف سنجی فلورسانس و
الگوسازی مولکولی انجام شده است. نتایج طیف سنجی فلور سانس نشان داد که پپتید مهارکننده (ACE) می تواند طیف فلورسانس پروتئین های آلفا
و بتا کازئین را خاموش کند و خاموشی در بتا کازئین بیشتر صورت گرفته است.
مطالعات الگوسازی مولکولی امکان تعیین جایگاه مناسب اتصال پپتید مهارکننده (ACE) . بر روی پروتئینهای آلفا و بتا کازئین را تخمین زد . این نتایج
نشان می دهد که پروتئین های آلفا وبتا کازئین می توانند گزینه مناسبی برای انتقال پپتید مهارکننده . (ACE) بر مولکول های هدف می باشند.