نانوتکنولوژی در دامپروری
انجمن ملی نوبنیاد نانوتکنولوژی، واژه نانوتکنولوژی را چنین توصیف می کند:"تحقیق و توسعه هدفمند، برای درک و دستکاری و اندازه گیری ها مورد نیاز در سطح موادی با ابعاد در حد اتم"، مولکول و سوپرمولکول ها را نانوتکنولوژی می گویند. فناوری نانو در علوم کشاورزی به عنوان یک فناوری قدرتمند، توانایی
ایجاد انقلاب و تحولات عظیم در سیستم تامین مواد غذایی و کشاورزی در گستره جهانی را دارا می باشد. امنیت سیستم های غذایی و کشاورزی، غنی سازی
و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی، سیستم های رسانش هوشمند جهت درمان بیماری های گیاهی و دامی، ابزارهای جدید برای زیست شناسی سلولی و
مولکولی، مواد جدید جهت آشکار سازی عوامل بیماری زا )پاتوژن ها( و حفاظت از محیط زیست، مثال هایی از پتانسیل فناوری نانو در علوم کشاورزی
هستند. نانوتکنولوژی به موضوعاتی در مقیاس هم اندازه با ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا می پردازد و بنابراین پتانسیل بالایی را برای شناسایی و ریشه
کنی عوامل بیماری زا دارد. همچنین امکان استفاده از سیستم های آزاد کننده داروئی را که بتواند به طور طولانی مدت فعال باقی بماند، فراهم می کند.
طراحی سیستم های آزاد کننده مواد دارویی، یک رویای همیشگی محققان برای سیستم های رها کننده داروها، مواد مغذی و پروبیوتیک ها می باشد. یکی از
چالش های علمی امروزه، استفاده از مواد افزودنی خوراکی جایگزین است که گونه های میکروبی مقاوم در برابر آنتی بیوتیک تولید نکند و مقاومت به استرس
و رشد را افزایش دهد. اخیرا"، پژوهش ها به سمت استفاده از فناوری نانو به عنوان روش جایگزین برای حفاظت از حیوانات متمرکز شده است که مروری بر
مطالعات و پژوهش هایی که تاکنون در این زمینه انجام گرفته است می پردازیم.
