تحقیق تاریخ اسید و علم شیمی

بشر از دیر باز با مفهوم ساده اسید آشنایی داشته است. در حقیقت این مواد، حتی قبلاز آنکه شیمی به صورت یک علم در آید، شناخته شده بودند. اسیدهای آلی همچون سرکه و آبلیمو و آب غوره از قدیم معروف بودند. اسیدهای معمولی مانند اسیدسولفوریک ، اسید کلریدریک و اسید نیتریک بوسیله کیمیاگران قدیم ساخته شدند وبصورت محلول در آب بکار رفتند. برای مثال اسید سولفوریک را جابربن حیان برایو حل کردن بخارات (FeSO4.7H2O) نخستین بار از تقطیر بلورهای زاج سبزحاصل در آب ، بدست آورد.چنین (A.L.Lavoisier) در طی سالیان متمادی بر اساس تجربیات عملی لاووازیه تلقی می گردید که اجزاء ساختمان عمومی کلیه اسیدها از عنصر اکسیژن تشکیل گردیده است. اما بتدریج این موضوع از نظر علمی روشن و اعلام گردید که چنانچه اینموضوع صحت داشته باشد، بر خلاف عقیده اعلام شده در مورد اکسیژن ، این عنصرهیدروژن است. در حقیقت ، تعریف یک اسید بنا به فرمول اعلام شده از سوی لیبیگ در سال 1840 عبارت است از: (J. Von Liebig)موادی حاوی هیدروژن که می توانند با فلزات واکنش نموده و گاز هیدروژن تولیدنمایند.نظریه فوق مدت پنجاه سال مورد استناد بوده است. بعدها با پیشرفت علم شیمی ،مفاهیم جدیدی درباره اسیدها اعلام شده که در زیر به بررسی آنها خواهیم پرداخت .خواص عمومی اسیدها

محلول آبی آنها یونهای پروتون آزاد می کند . موادی هستند که از نظر مزه ترشند . کاغذ تورنسل را سرخ رنگ می کنند . با برخی فلزات مانند آهن و روی ترکیب شده گاز هیدروژن می دهند . با قلیاها (بازها) واکنش نموده و املاح را تشکیل می دهند . با کربنات کلسیم) مثلا به صورت سنگ مرمر) بشدت واکنش دارند، بطوریکه کف می کنند و گاز کربنیک آزاد می نمایند .