بررسی کلی انرژی هسته ای و سلاح های هسته ای درحقوق بین الملل عمومی

یکی از موضوعات چالش برانگیز و جدید در حقوق بین الملل نقش انرژی هسته ای و سلاح های آن در رشد یا افول حقوق بین الملل می باشد. حقوق انرژی اتمی، حاکم برفعالیت های تابعین حقوق بین الملل، مرتبط با انرژِی هسته ای است.حقوق عرفی ومتون قانونی هیچ کدام استفاده از سلاح هسته ای را بطورکامل منع نکرده اند؛ صرفا تاکید کرده اند که به کارگیری این سلاح باید منبطق با موازین حقوق بین الملل بشردوستانه باشد. برنامه ریزی درجهت استفاده صلح آمیزازآن به عنوان یکی ازسیاست های راهبردی جامعه بین الملی قلمداد می شود. مدافعان حقوق بشر نیز خواستار رعایت حقوق بشر و نیزتوجه بیشتر به این مسئله دغدغه برانگیز شده اند.لذا دراین مقاله درصدد پاسخ به این هستیم که آخرین رویکرد دولت ها را در به کارگیری انرژی هسته ای و سلاح های هسته ای ،از بعد استفاده صلح آمیز و غیرصلح آمیز، مورد بررسی دقیق تری قرار دهیم. در پی آن به این نتایج رسیده ایم که ، اقدامات انجام شده درتوسعه حقوق بین الملل ، حقوق ملت ها را در دستیابی به تکنولوژی صلح آمیزهسته ای محدود نموده که درآن نمی توان حقوقی برابر برای تمام دولت ها تصور نمود. در صورتی که استفاده از سلاح های هسته ای منطبق با الزامات قواعد حقوق بشر باشد، این سلاح جزسلاح های ممنوعه نخواهد بود.