پروژه دینامیک

خودروهای زمینی بر خلاف هواپیما و کشتی که در حین کار به ترتیب توسط هوا و آب نگه داشته می شوند ، به خودروهایی اطلاق می شود که بر سطح زمین متکی می باشد . خودروهای زمینی را به طور کلی می توان از نظر مسیر حرکت به دو گروه هدایت شونده و غیر هدایت شونده تقسیم نمود . خودروهای زمینی هدایت شونده مقید به حرکت در امتداد یک مسیر ثابت هستند که از آن جمله می توان به خودروهای راه آن و خودروهائی که مقید به حرکت در امتداد ریل های ثابت باشند اشاره کرد . خودرو های زمینی غیر هدایت شونده می توانند در مسیر های اختیاری و جهات دلخواه بر روی زمین حرکت کنند که خودروهای جاده ای و بیابانی از این دسته اند . در حالت کلی ، مشخصات یک خودرو زمینی را می توان از لحاظ عملکرد ، خوش فرمانی و راحتی سفر شناسائی کرد . مشخصات عملکردی به توانایی خوردو در شتاب گیری ، تأمین نیروی کششی در اتصال یدک کش ، غلبه بر موانع و کاستن سرعت مربوط می شود . کیفیت خوش فرمانی با پاسخ خودرو به فرمانهای راننده و قابلیت آن در پایداری حرکت در مقابل اغتشاشات خارجی مرتبط است . راحتی سفر به ارتعاشات ناشی از ناهمواریهای جاده و تأثیر آن بر سرنشینان و محموله خودرو مربوط می شود .