تحقیق کلیات گیاه شناسی

کلیات گیاه شناسی
بابونه گیاهی است دائمی و کوچک بارتفاع تقریبا 30 سانتیمتر دارای بوئی معطر که در
چمنزارها و اراضی شنی می روید . ساقه آن برنگ سبز مایل به سفید ، برگهای آن
کوچک متناوب و دارای بریدگیهای باریک و نامنظم و پوشیده از کرک است . گلهای آن
مجتمع در یک طبق که بطور منفدر در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می شود
. در هر طبق گلهای سفید در اطراف و گلهای زرد در قسمت وسط قرار دارند .
ترکیبات شیمیایی:
تانن ، فیتوسترول و (Anthemine ) گلهای بابونه دارای اسانس روغنی آنته مین
می باشد . Anthemique Acid همچنین ماده ای تلخ بنام اسید آنته میک
خواص داروئی:
بابونه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت کننده های تلخ بحساب می
آید .
جالینوس حکیم آنرا برای درمان تب و لرزهای نوبه ای بکار می برد .
1) یکی از مهمترین خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و این گیاه بآسانی
این مرض را درمان می کند و آنهائیکه سالهاست با این مرض دست بگریبان هستند و
و غیره استفاده می کنند می Zantac و Lozac از قرص های مختلف گران قیمت نظیر
توانند با استفاده از بابونه خرج داروی خود را پس انداز کنند و همچنین سلامتی خود را
٢
بازیابند .
برای درمان زخم معده یک لیوان چای غلیظ بابونه درست کنید ( 4 قاشق چایخوری
بابونه در یک لیوان آبجوش و یا چهار تا چای کیسه ای بابونه در یک قاشق لیوان آب
جوش ) و صبح ناشتا هستید این لیوان چای را بنوشید و سپس در رختخواب به پشت
دراز بکشید و بعد از چهار دقیقه بخوابید و البته بعد از یکربع ساعت می توانید صبحانه
خود را میل کنید . این عمل را بمدت دو هفته ادامه دهید تا زخم و ورم معده بکلی شفا
یابد.
2) بابونه اعصاب و قوای جنسی را تقویت میکند .
3) بابونه مقوی مغز است .
4)بابونه ادرار آور و قاعده آور است .
5)این گیاه ترشح شیر را در مادران شیر ده افزایش می دهد .
6)درمان کننده سردرد و میگرن است .
7)استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع می کند .