مسئله زمان بندی کارکارگاهی انعطاف پذیر برگشتی، با ماشینهای موازی از جمله مسائل پرکاربرد در بسیاری از محیطهای تولیدی است. در این مقاله به مدل سازی و حل این مسئله با تابع هدف کمینه سازی مجموع دیرکرد وزنی کارها پرداخته شده است. تاکنون مطالعهای بر روی چنین مسئلهای صورت نگرفته است. ابتدا یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط برای مسئله توسعه داده شده و سپس به بررسی NP-hard بودن مسئله پرداخته شده است. با توجه به NP-hard بودن مسئله و زمان محاسباتی بالا برای بدست آوردن جواب بهینه در ابعاد نسبتاً بزرگ، یک الگوریتم ژنتیک برای بدست آوردن جواب ارائه شده است. در انتها نیز به منظور ارزیابی الگوریتم ژنتیک پیشنهادی، به تولید مسئله و حل آنها با استفاده از آن و مقایسه جوابها با جواب بهینه بدست آمده از مدل ریاضی پرداخته شده است. عملکرد الگوریتم ژنتیک پیشنهادی بر روی مثالهای تولید شده، نشان دهنده کارایی بالای آن است.