افزایش نرخ ارز،کاهش ارزش پول داخلی وتورم اقتصادی در سالهای اخیر سبب کاهش سفرهای خارجی در ایران شده است.این موضوع از دوجهت قابل بررسی است:
1- کاهش سفرهای خارجی سبب خروج کمتر ارز از کشور میشود و جلوگیری از خروج بی رویه ارز اثرات مثبت اقتصادی را در پی خواهد داشت.
2- کاهش سفرهای خارجی به دلیل معضلات اقتصادی فرصتی برای روی آوردن افراد جامعه به سفرهای داخلی میشود واز سوی دیگر افزایش این سفرها می تواند زیر ساخت های موجود در کشور را به چالش بکشد.
آمار منتشر شده در این سالها موید این مطلب است.اما نکته مهم در این بین سایه افکندن مشکلات اقتصادی در الگوی سفرهای داخلی است.گردشگران داخلی از طرفی خواستار بازدید از نقاط مورد نظر خود هستند و از طرفی دیگر کمبود منابع مالی مانع از استفاده گردشگران از امکانات اقامتی (هتل ها و مسافرخانه ها)و همچنین بهره بردن از سرویس های پذیرایی(رستوران ها) می باشد.بدین جهت سفرهای کمپینگ که بر مبنای بهره برداری از طبیعت است تحت الگوی گردشگری انبوه شکل می گیرد.ساختاری که امروزه می توان به عنوان الگوی گردشگری داخلی به آن اشاره کرد.
این الگوی امروزی سفرهای داخلی نه تنها منافعی نصیب بخش گردشگری ایران نمی کند بلکه پایداری محیط زیست را نیز به خطر خواهد انداخت.این مقاله نگاهی چالشی به الگوی سفرهای داخلی در ایران دارد.