تاثیر معماری بومی ایران و بناهای سنتی بر معماری پایدار
با انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی تکنولوژی در عرصه معماری، معماری بومی اقصی نقاط دنیا که با توجه به -
طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سر بر می افراشت، به دست فراموشی سپرده شد.
سخن از پایداری در معماری را می توان به تصور و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد آن هم نه تنها با
پایداری قیزیکی ساختمان، بلکه با پایداری و حفظ منابع انرژی آن. توسعه پایدار از مفاهیم جدیدی است که در
ارتباط با مشکلات پیش آمده بروز کرده و هدف اصلی آن این است که از توان نسل های آینده در برآوردن
نیازهایشان نکاهد، تا آیندگان نیز بتوانند به میزان نسلهای حال حاضر از منابع طبیعی و محیطی بهره ببرند. امروزه
به نظر می رسد معماری پایدار و کیفیت زندگی با یکدیگر همگام و در جهت تحقق اهداف پایداری گام بر می دارد.
هدف اصلی معماری و توسعه پایدار تامین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقا سطح زندگی، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم
ها و آینده ای امن تر و سعادتمند تر به سوی بهبود کیفیت زندگی. معماری پایدار همواره بر چهار اصل حفاظت از
انرژی آب و باد و سایر منابع طبیعی، تامین سلامت محیط زیست، رشد اقتصادی کشور و اراءه کیفیت بالایی از
زندگی را مد نظر دارد. توسعه پایدار با توجه به این که ریشه های اکولوژیکی، اجتماعی فرهنگی و اقتصادی دارد -
اما با دیگاهی نسبت به مشکلات آینده ای انسان معاصر، نقش محیط زیست را آشکارتر می نماید.بر این امر، توسعه
پایدار در حیطه ی معماری به طراحی پایدار می پردازد که منحصر بفرد است و در پی انطباق خویش با محیط و
بسترش می باشد و در پی شکل گیری و تحقق خود به حفظ آرمان ها و اصول محیط طبیعی نگاهی پایدار دارد.
تاثیر معماری بومی ایران و بناهای سنتی بر معماری پایدار
با انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی تکنولوژی در عرصه معماری، معماری بومی اقصی نقاط دنیا که با توجه به -
طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سر بر می افراشت، به دست فراموشی سپرده شد.
سخن از پایداری در معماری را می توان به تصور و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد آن هم نه تنها با
پایداری قیزیکی ساختمان، بلکه با پایداری و حفظ منابع انرژی آن. توسعه پایدار از مفاهیم جدیدی است که در
ارتباط با مشکلات پیش آمده بروز کرده و هدف اصلی آن این است که از توان نسل های آینده در برآوردن
نیازهایشان نکاهد، تا آیندگان نیز بتوانند به میزان نسلهای حال حاضر از منابع طبیعی و محیطی بهره ببرند. امروزه
به نظر می رسد معماری پایدار و کیفیت زندگی با یکدیگر همگام و در جهت تحقق اهداف پایداری گام بر می دارد.
هدف اصلی معماری و توسعه پایدار تامین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقا سطح زندگی، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم
ها و آینده ای امن تر و سعادتمند تر به سوی بهبود کیفیت زندگی. معماری پایدار همواره بر چهار اصل حفاظت از
انرژی آب و باد و سایر منابع طبیعی، تامین سلامت محیط زیست، رشد اقتصادی کشور و اراءه کیفیت بالایی از
زندگی را مد نظر دارد. توسعه پایدار با توجه به این که ریشه های اکولوژیکی، اجتماعی فرهنگی و اقتصادی دارد -
اما با دیگاهی نسبت به مشکلات آینده ای انسان معاصر، نقش محیط زیست را آشکارتر می نماید.بر این امر، توسعه
پایدار در حیطه ی معماری به طراحی پایدار می پردازد که منحصر بفرد است و در پی انطباق خویش با محیط و
بسترش می باشد و در پی شکل گیری و تحقق خود به حفظ آرمان ها و اصول محیط طبیعی نگاهی پایدار دارد.