به منظور تعیین مناسبترین تاریخ کاشت و روشهای کنترل علفهای هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در سال 9411 در شهرستان
خوی انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تاریخ کاشت در سه
سطح ) 91 فروردین، 91 اردیبهشت و 91 خرداد( و روشهایکنترلعلفهای هرز در پنج سطح )تریفلورالین+ سیکلوکسیدیم، تریفلورالین+ ستوکسیدیم،
تریفلورالین، وجین دستی و عدم کنترل( بودند. نتایج نشان داد که اثرات متقابل دو فاکتور بر صفاتی از قبیل قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه،
عملکرد روغن معنیدار شد. روشهای کنترل علفهای هرز و تاریخ کاشت اثر معنیداری بر صفت وزن صد دانه داشت، ولی شاخص برداشت و درصد روغن
فقط در تاریخهای کاشت معنیدار شد. مهمترین علفهای هرز مزرعه شامل سلمهتره (Chenopodium album L.) ، پیچک صحرایی Convolvus arevensis L.) (، شلمی Rapisrtum rugosum L.) (، کنف وحشی (Hibiscus trionum L.) ، سوروف (Echinochloa crus- galli L.) و
چسبک (Setaria viridis L.) بودند که در تاریخهای مختلف کاشت هر یک از گونه ها مشاهده شد. در مجموع این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان
درصد روغن در تاریخ کاشت اول) 91 فروردین( به دست آمد. تاریخ کاشت 91 اردیبهشت و کاربرد علفکش تریفلورالین با علفکشهای پسرویشی
ستوکسیدیم و سیکلوکسیدیم برای حصول حداکثر عملکرد دانه و عملکرد روغن دانه آفتابگردان در منطقه میتواند مناسب باشد.