پروپوزال اثر مدیریت زمان تصویرسازی ذهنی براجرای حرکات خودکار کاراته کاهای نخبه

عنوان پروپوزال: اثر مدیریت زمان تصویرسازی ذهنی بر اجرای حرکات خودکار کاراته کاهای نخبه 

قالب بندی: word

تعداد صفحات: 25

قسمتی از متن:

از جمله مقوله های مهمی که در سال های اخیر در خصوص ورزش قهرمانی و بهبود عملکرد ورزشکاران مورد توجه همگان، به ویژه مربیان قرار گرفته است، مبحث تصویرسازی ذهنی از حرکت، توسط ورزشکاران می باشد. درواقع تصویرسازی ذهنی فرآیندی است که ورزشکار در مدت زمان فراغت از تمرین، مثلا بین نوبت های تمرین یا قبل ازخواب، تمام مراحل اجرای تکنیک را مثل شرایط واقعی در ذهن تصور می کند و بدون اجرای عمل، در ذهن خود آن حرکت را اجرا می کند. برای انجام مناسب تمرین تصویرسازی ذهنی لازم است، فراگیرنده در محیطی ساکت و آرام قرارگیرد و بر تکلیف حرکتی تمرکز کند. آرام بودن و تمرکز کردن کار ساده ای نیست و به مقداری تمرین نیازمند است. وی باید وقایع را به روشنی هرچه تمام تر، حتی با رنگ و صدا و سایر حس هایی که در واقع وجود دارند، تصور کند ( اشمیت،ریچارد.ترجمه نمازی زاده و واعظ موسوی)

در تحقیقات گوناگون شواهد قانع کننده ای به دست آمده است که نشان می دهد، فرآیندهای تمرین ذهنی واقعا باعث یادگیری حرکتی می شوند(فلتر و لندرز، 1983). نتایج حاصل از پژوهش های راولینگز، چن و یل(1972)، نیز نشان داده اند که آن گروهی که به تمرین ذهنی پرداخته بودند تقریبا به اندازه گروهی که تمرین بدنی انجام داده بودند و بسیار بیشتر از گروه کنترل(بدون تمرین) مهارت را آموخته است. تحقیقات گابریل، هال و لی در سال1989 هم نشان داد انجام تمرین ذهنی و تمرین بدنی با توالی نامنظم برای یادگیری بسیار مفیدتر است. تحقیقات متعدد دیگر نیز شبیه تحقیقات ذکر شده نشان می دهد سالیان طولانی است که تاثیر مثبت تمرین ذهنی بر عملکرد ورزشکاران به اثبات رسیده است، اما سرعت اجرای تمرین ذهنی را چگونه تنظیم کنیم تا بیشترین تاثیر را روی اجرا داشته باشد؟