تحقیق روش های پیوند زدن در گیاهان

روش های پیوند زدن در گیاهان پیوند در لغت بدین معنی است که طی آن قسمتی از یک گیاه را روی گیاه دیگرطوری قرار می دهند که آندو پس از مدتی با یکدیگر جوش می خورند. به طوری کهگیاه حاصل از اتحاد آنها می تواند به صورت یک گیاه مستقل به رشد و نمو خود ادامه دهد.برخی از پژوهشگران پیوند زدن را فن خاصی می دانند که طی آن بخشی از یک گیاه باقسمتی از گیاه تعویض می شود تا با ایجاد تکیه گاه مناسب شرایط تغذیه و رشد گیاهجدید فراهم شود. برخی دیگر پیوند را انتقال بخشی از یک گیاه روی قسمتی از گیاهدیگر با هدف گیاه افزایی یا برای عادت دادن گیاه جدید به شرایط محیطی ویژه تعریف می کنند.از نظر باغبانی ، قسمتی را که بخشهای هوایی یک گیاه پیوند شده را بوجود می آورد،پیوندک یا فرازیست و بخش دیگر که رشد گیاه را شامل می شود، پایه یا فروزیست می نامند. بدون تردید هر قدر این دو قسمت از نظر صفات ژنتیکی مشابه و از لحاظ گیاه شناسی دارای خویشاوندی نزدیکتری باشد به همان نسبت جوش خوردن بافتهادر پیوندگاه آسانتر و پایداری پیوند مطمئن تر است .تاریخچه پیونداسناد و مدارک موجود بیانگر این واقعیت است که چینی ها چندین دهه قبل از میلادمسیح با دانش پیوند زدن گیاهان آشنا بوده اند. در زمان امپراطوری روم نیز این فنمرسوم بوده است .سیرتحولی پیونددر طی قرون سیزدهم تا شانزدهم میلادی علاقه به پیوند زدن گیاهان قوت گرفت وموجب شد تا تعداد زیادی از گیاهان از کشورهای خارجی و زیستگاههای اصلی بهاروپا منتقل شوند. ناگریز گیاهان وارداتی را با روش پیوندزنی افزایش داده و نگهداریکردند. با این حال در این مقطع زمانی اهل فن هنوز از انواع پیوندها اطلاعات کامل نداشتند. در اواخر قرن هیجدهم ضمن آشنایی با نحوه جریان شیره گیاهی ، اعمالبرخی از پیوندها مانند پیوند مجاورتی ممکن گردید. در همین راستا طرح پیوند سهگیاه با یکدیگر ارائه شد. با گذشت زمان و پیشرفت علوم باغبانی مسائل مربوط بهجوش خوردن و اتحاد بافتهای پایه بطور جدی بررسی شد. در طی قرن نوزدهم انجامروشهای مختلف پیوند در گیاهان بررسی شد .نقش پیوند و اهداف آن پیوند کردن درختان میوه به منظور ایجاد یک ترکیب پیوندی مطلوب ، زمانیامکان پذیر است که شرایط محیطی و وضعیت فیزیولوژیکی گیاه برای تشکیل یک اتحادپیش بینی شده مناسب باشد. در ضمن موفقیت در این مهم به عوامل دیگری از جمله ساختار گیاه – زمان و نحوه اجرایی فنون پیوندزنی بستگی دارد. معمولا از اواخر خردادتا اواخر تابستان زمان مناسب برای انجام پیوندهای جوانه (کوپیوندها (است. اماپیوندهای چوبی (چو پیوندها) را باید در اواخر زمستان تا دیر وقت همزمان با آغاز رشدگیاه اجرا کرد.پیوند زدن درختان میوه اغلب با هدف افزایش توان باردهی درخت و بهبود کمی وکیفی محصول انجام می شود. با وجود این تعویض ساختار رویشی و باردهی درخت ،تنظیم گرده افشانی در باغ ، استفاده از ویژگیهای پایه های پیوندی به منظور دسترسی به گیاهان کوتاه قد تا بسیار قوی ، استفاده از میان پایه ها برای رفع برخی ازعوارض و نارسایی های پیوندی ، ترمیم زخمهای وارد شده به تنه – ریشه و شاخه های اصلی درخت ، تسریع در آغاز باردهی و موارد بسیار دیگر از اهدافی هستند که همیشه در ایجاد ترکیب های پیوندی مورد توجه اند .انواع مختلف پیوندها