تئوری مالی مدرن و سودآوری راهبرد سرمایه‌گذاری مومنتوم در میان‌مدت
عنوان مقاله: تئوری مالی مدرن و سودآوری راهبرد سرمایه‌گذاری مومنتوم در میان‌مدت
قالب بندی: word
تعداد صفحات: 15
برخی اندیشمندان مالی اعتقاد دارند که تئوری مالی مدرن قادر به تبیین چرایی سودآوری راهبرد سرمایه‌گذاری مومنتوم نیست. به عبارت دیگر آنان معتقدند که پرتفوی‌های مومنتوم بدون داشتن ریسک بیشتر دارای بازده تحقق‌یافته بیشتری هستند. بنابراین برای توجیه این پدیده، بایستی مفروضات تئوری مالی مدرن را کنار گذاشت و برای تفسیر این پدیده از مالی رفتاری کمک گرفت که مدعی است گاهی برای یافتن راه‌حل‌هایی در پاسخ به معماهای تجربی، لازم است که این احتمال را بدهیم که برخی از عوامل در اقتصاد، به طور کامل عقلایی رفتار نمی‌کنند.
مبنای مالی رفتاری این است که تئوری سنتی مالیف این نکته را که چطور افراد به طور واقعی تصمیم‌گیری کرده و این تصمیمات هم با یکدیگر متفاوت است، نادیده می‌گیرد. تعداد زیادی از اقتصاددانان به توضیح موارد غیرعادی به عنوان عاملی سازگار با غیرعقلایی بودن افراد در هنگام اتخاذ تصمیمات پیچیده پرداخته و می‌پردازند. طرفداران مالی رفتاری در مقابل مدل‌های اساسی تصمیم‌گیری تئوری مالی مدرن یعنی تئوری مطلوبیت مورد انتظار و قانون بیز، «تئوری دورنما»[1] و «ابتکارات و اریب‌ها»[2] را مطرح نموده‌اند. در ادامه ابتدا به تشریح تئوری دورنما پرداخته و سپس دو مدل رفتاری ارایه شده برای توجیه تداوم بازده را اریه کرده و برخی از اریب‌های رفتاری مطرح در این مدل‌ها را توضیح می‌دهیم.
