تحقیق نماز عبادت بزرگ

نماز عبادتی بزرگ

شناخت معبود و آفریدگار ، محبت او را در دل ایجاد می کند و این محبت انسان را به پرستش و عبادت و اظهار کوچکی در برابر عظمت او وا می دارد . نماز جلوهای از بندگی انسان در پیشگاه خدا و مظهر عیودیت و عبادت است . آنکه بنده ی آفریدگار است و این بندگی را احساس می کند و می داند و باور دارد در برابر او مطیع است و در پیشگاهش سر بر خاک می نهد و به سجده می افتد و با وی راز می گوید و نیاز می طلبد و آن خالق یگانه را که سر رشته دار اوست به عظمت و پاکی می ستاید .نماز سپاس نعمت انسان اسیر محبت دیگران می شود . نعمت و نیکی ، انسان را به مقام سپاس و تشکر میکشد . اگر کسی نعمتی به ما بخشید و احسانی در حق ما کرد با زبان و معل سپاسگذار اومی شویم .ما بنده ی خداییم و غرق در نعمت های او ، پس در هر نفسی ، نه یک نعمت بلکه صدها نعمت موجود است و بر این نعمت ها نه یک شکر بلکه هزاران شکر لازم است . کافی است که اندکی چشم بصیرت بگشاییم و ببینیم لطف و فضل پروردگار را درباره ی خود . آنگاه خواهی نخواهی سپاس او را خواهیم گفت .و نماز نوعی سپاس از نعمت های فراوان و بی شمار اوست .