لایههای روسازی روسازیها معمولاً از چندین لایه تشکیل میشوند. تعداد، ضخامت و جنس این لایهها تابعی از مقاومت خاک بستر روسازی، خصوصیات آمد و شد وسائل نقلیه، شرایط جوی منطقه، مصالح موجود در محل و شرایط اقتصادی است. روسازی راههای با آمد و شد زیاد و فرودگاهها معمولاً از سه لایه متمایز رویه، اساس و زیر اساس که بر روی لایه متراکم شده بستر روسازی قرار میگیرند تشکیل میشود. لایه متراکم شده خاک بستر لایه متراکمی شده خاک بستر روسازی، لایهای است از خاک زمین طبیعی که از مواد آلی و مواد مضره پاک شده و کوبیده شده باشد. در خاکریزها این لایه آخرین لایه خاکی است که ریخته شده و کوبیده میشود. در برشها، این لایه، لایه کوبیده شده و آماده شده خاک زمین طبیعی است. لایه زیر اساس لایه زیر اساس لایهای است از مصالح نسبتاً مرغوب که بین لایه اساس و خاک بستر روسازی قرار میگیرد. لایه زیر اساس در راههایی که آمد و شد وسائل نقلیه در آنها زیاد بوده و یا مقاومت خاک بستر روسازی کم است بکار میرود. لایه زیر اساس معمولاً از مصالح سنگ شکسته و یا شن و ماسه ساخته میشود. لایه اساس لایه اساس لایهای است از مصالح مرغوب که بین لایههای رویه و زیر اساس یا بین لایه رویه و خاک بستر روسازی قرار میگیرد. لایه اساس از مصالح مرغوب نظیر سنگ شکسته، شن و ماسه شکسته، مصالح تثبیت شده با قیر، آهک و سیمان ساخته میشود. لایه اساس در راههائی که آمد و شد وسائل نقلیه در آنها زیاد بوده و یا مقاومت خاک بستر روسازی کم است از بتن آسفالتی کم قیر (اساس قیری) ساخته میشود. لایه رویه لایه رویه لایهای است از جنس خیلی مرغوب و با مقاومت نسبتاً زیاد که بالاترین لایه روسازی است و مستقیماً در تماس با چرخهای وسائل نقلیه قرار دارد. لایه رویه در راههای با آمد و شد زیاد از مصالح مرغوب نظیر بتن آسفالتی یا بتن سیمانی ساخته میشود. در راههای با آمد و شد متوسط گاهی از رویههای آسفالت مخلوط در محل و یا رویههای آسفالت سطحی استفاده میشود. راههای با آمد و شد کم نظیر راههای روستائی و راههای فرعی ممکن است از رویههای شنی که عمر چندانی ندارند ساخته شوند.