تاریخچۀ "سرود ملی" در ایران چنانچه خبر داشته باشید، چندی پیش مصادف بود با شصتمین سالگرد تولد! و یابهتر گفته باشیم خلق و اجرای سرود معروف "ای ایران" که به تعبیری شایدبتوان آن را "سرود ملی غیر رسمی ایران" نامید.دقیقا در 27 مهر ماه سال 1323 در « ای ایران » سرودتالار دبستان نظامی [دانشکدة افسری فعلی] و درحضور جمعی از چهره های فعال در موسیقی ایرانمتولد شد. شعر این سرود را "حسین گل گلاب" استاددانشگاه تهران سروده بود، و از ویژگی های آن، اول این استکه تک تک واژه های به کار رفته در سروده، فارسی است و درهیچیک از ابیات آن کلمه ای معرب یا غیر فارسی وجودندارد. سراسر هر سه بند سرود، سرشار از واژه هاىخوش تراش فارسى است. زبان پاکیزه اى که هیچ واژه بیگانهدر آن راه پیدا نکرده است، و با این همه هیچ واژه اى نیز درآن مهجور و ناشناخته نیست و دریافت متن را دشوارنمى سازد. دومین ویژگی سرود "ای ایران" در بافت و ساختارشعر آن است، به گونه ای که تمامی گروه های سنی، از کودکتا بزرگ سال می توانند آن را اجرا کنند. همین ویژگی سبب٢شده تا این سرود در تمامی مراکز آموزشی و حتیکودکستان ها قابلیت اجرا داشته باشد.و بالاخره سومین ویژگی ای که برای این سرود قائل شده اند، فراگیری این سرود بهلحاظ امکانات اجرایی است که به هر گروه یا فرد، امکان می دهد تا بدون ساز و آلاتو ادوات موسیقی نیز بتوانند آن را اجرا کنند.آهنگ این سرود که در آواز دشتی خلق شده، از ساخته های ماندگار "روح الله خالقی"است.