تحقیق گردشگری

گردشگری در بسیاری از کشورهای بزرگ و کوچک جهان، یکی از بزرگ ترین وسودآورترین صنایع است. کشور ایران با پیشینه تمدنی کهن و جاذبه های متنوع و موقعیت برجسته اقلیمی، ضمن آنکه خواهان منافع اقتصادی از جمله اشتغالزایی و درآمد ارزی است؛ برحفظ ارزشهای متعالی و هویت فرهنگی، تمدنی خود نیز تاکید دارد و الگوی گشت و گذار را ازاندیشه های قرآنی و احادیث مستند دریافت می دارد.کشور ایران علی رغم غنا و تنوع فرهنگی، تمدنی، زیست محیطی و آداب و رسوم ،جایگاه وسهم متناسب با خود را در صنعت گردشگری کسب نکرده است. گردشگری؛ فرهنگی ترین حوزه اقتصاد است. آگاهان اقتصادی معتقدند گردشگری تنها بخشی از مجموعه عظیم اقتصاداست که در حد بسیار زیادی با رگه های فرهنگی گره خورده است.به نظر می رسد کشورهای صاحب نفت و یا کشورهای دیگری که تنها یک منبع درآمدی دراختیار دارند باید از کنار صنعت گردشگری به راحتی عبور نکنند چون عامل بسیار مهمی برای تنوع درآمد آنهاست.2مقایسه درآمد کسب شده توسط کشور ترکیه و همچنین آثار گردشگری این کشور از لحاظجاذبه های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی با کشور ایران نشاندهنده آن است که سالانه چه مقدار ازظرفیت این صنعت را از دست می دهیم.طبق آخرین آمار موجود در سال 82 ، سهمیلیون نفر ایرانی به خارج از کشور سفرکرده اند که انگیزه عمده آنان تفریح وگذران اوقات فراغت بوده است. و این درحالی است که در طی این مدت تنها 700هزار گردشگر به کشور وارد شده است.با این رقم، ایران در حال حاضر تنها یکصدم درصد از سهم گردشگری جهان را در اختیار خود دارد.کشور ایران علی رغم رشدهای شتابان در این صنعت ، کماکان با سایر رقبای خود اختلاف فاحشی دارد و فقط توانسته از کشورهایی مانند پاکستان و عمان پیشی بگیرد و سهم خود را ازتوریسم آسیا با کشور اردن در یک ردیف قرار دهد .