عنوان مقاله: Phytoremediation یا گیاه پالایی راهکاری مناسب جهت کاهش آلودگی محیط زیست
قالب بندی: word
قیمت : 2300 تومان
شرح مختصر: در دهه گذشته ورود آلاینده ها با منشاء انسانی مانند فلزات سنگین، درون اکوسیستم به مقدار زیاد افزایش یافته است که این به عنوان یک خطر جدی برای حیات اکوسیستم زمین به شمار می رود. فلزات سنگین در یک مقیاس وسیع وارد محیط زیست می گردند. تجمع این فلزات در خاک، آب و هوا یک مشکل زیست محیطی بسیار مهم به شمار می رود. از اینرو محققان به فکر راهکار مناسبی جهت کاهش این آلودگی های زیست محیطی شدند تحقیقات نشان داده است که حضور برخی گونه های گیاهی می تواند اثرات بسزایی در کاهش آلودگی های زیست محیطی داشته باشد. این فرایند که گیاه پالایی یا Phytoremediation نامیده می شود. واژه Phytoremediationاز پیشوند یونانی Phyto به معنی گیاه و لاتین remidium به معنی اصلاح یا حذف مواد زیان آور است. گیاه پالایی فناوری مبتنی بر تلفیق فعالیت گیاهان وجامعه میکروبی همراه آن، برای تجزیه، انتقال، غیر فعال کردن و ساکن سازی (ایموبلیزه کردن) ترکیبات آلاینده خاک و آبهای زیر زمینی است . گیاه پالایی(Phytoremediation) یک تکنولوژی نو ظهور و مقرون به صرفه است. گیاه پالایی درحقیقت روش بکارگیری گیاهان سبز جهت خارج کردن مواد خاص از خا ک می باشد.گیاه پالایی، یک تکنیک باصرفه اقتصادی، زیست محیطی و علمی است که برای کشورهای در حال توسعه مناسب است و تجارت با ارزشی به حساب میآید.
عنوان پایان نامه : برسی تاثیرات زیست محیطی آسفالتهای بازیافتی
قالب بندی : PDF
شرح مختصر : بازیافت اسفالت گرم شامل عملیاتی است که طی آن آسفالت برداشت شده از روسازی موجود با یا بدون مصالح غیر آسفالتی، به شرح ضخامت تعیین شده در نقشه های اجرائی و مطابق دستورات دستگاه نظارت، بعد از شکستن و خردشدن و دانه بندی، و اختلاط با مواد قیری و یا ترکیبات جوان کنند با یا بدون مصالح سنگی جدید و یا آسفالت گرم جدید، در یک کارخانه مرکزی آسفالت و یا در محل به طریق گرم و مطابق مشخصات اسفالت گرم و بتن اسفالتی تولید و در سطح راه پخش و کوبیده می شنود. کلیه مصالح مصرفی در این عملیات و روش های طرح، ساخت و اجراء و کیفیت مخلوط اسفالت نهائی تهیه شده باید با مشخصات فصول مربوطه در نشریه شماره 101 و آئین نامه روسازی راه، نشریه شماره 234 و نشریه 341 نظام فنی و اجرایی کشور مطابقت داشته باشد.
فلزات سنگین در کتب و مراجع گوناگون تعاریف و تفسیرهای مختلفی از فلزات سنگین به عمل آمده است. علت اطلاق لفظ سنگین، وزن مخصوص بالاتر از 6 گرم بر سانتیمتر مکعب میباشد، که این فلزات دارا هستند. این فلزات دارای نقاط ذوب و جوش بسیار متفاوتی میباشند. به طوری که در این گروه جیوه Hg پائینترین نقطه جوش یعنی oc87/38- و مولیبدن (Mo) بالاترین نقطه جوش یعنی c 0 4612 را دارا میباشد. اکسید فلزات سنگین در جدول تناوبی هرچه به طرف گازهای نادر پیش برویم، در طبیعت پایدارتر است، و در سیستم بیولوژی با مولکولهای آلی ایجاد کمپلکسهای پایدار مینماید. حضور برخی از این عناصر از نظر تغذیه حائز اهمیت میباشد. در حالی که در شرایط مشابه حضور برخی از آنها در بافت زنده مضر میباشد. نیاز پستانداران به روی و مس به مراتب بیشتر از ید و سلینیوم و غلظت آهن و روی در بافتهای حیوان ضروریتر از منگنز و کبالت میباشد. برخی عناصر غیر ضروری مانند برم (Br) و ربیدیوم (Rb) و سیلیکون در مقایسه با فلزات کمیاب ضروری با غلظت بالا در بافت نرم و خون حضور دارند. فلزات سنگین نظیر آهن- روی و مس برای تعداد زیادی از آنزیمها در حکم یک کانون فعال هستند. این فلزات در غلظتهای پائین در بدن یافت میشود، ولی اثر فوقالعادهای در بدن دارند. فلزات سنگین نظیر نقره (Ag)، کادمیوم (Cd)، قلع (Sn)، جیوه (Hg)، سرب (Pb)، و فلزاتی که خاصیت الکترونگاتیویته زیادی دارند مانند مس، نیکل و کبالت، میل ترکیبی شدیدی با گروههای آمینی و سولفیدریل دارند.